สื่อรัก รัตติกาล [Yuri]

‘หยกจ๋า นอนรึยัง พรุ่งนี้มีเรียนไหม ง่วงรึยังคะ ไปดูดาวด้วยกันไหม... คิดถึง’

‘คิดถึง... มากกว่าค่ะ’

‘อยาก... กอด’

ถนัดพิมพ์สินะ ตอนอยู่ด้วยกันไม่เห็นอ้อนแบบนี้ อย่างมากก็นั่งจ้องหน้าและรอให้เธออ้อน

‘อยาก... จูบ’

ยลรดียืนยิ้มแก้มบวมอยู่ตรงทางเดินที่เชื่อมไปยังห้องนอน ขวามือคือห้องของพี่ยุทธที่เปิดประตูรับลม ซึ่งก็น่าแปลกที่ไม่เคยหวั่นเกรงเรื่องการถูกบุกรุก

‘อยาก... อ้อนเมีย’

“คนบ้า! พิมพ์อะไรเนี่ย” ทำไมกล้าใช้คำนี้ แค่แฟนก็พอแล้ว ยลรดีที่ใจเต้นเร่งพิมพ์และกดส่งข้อความ

‘พอเลย! ทำไมยังไม่นอนคะ’

‘อยากเจอ... เลยแวะมา’

“ห้ะ? แวะมา... มะ มาตอนไหน!” คนตกใจสำรวจรอบกาย ความสามารถระดับพี่กาลคงไม่ใช่เรื่องยาก ถ้าคิดจะบุกรุก เออใช่! พี่กาลบอกว่า คืนนี้จะแวะมาหา?

“อย่าบอกนะว่า...”

‘หน้าต่าง’

ข้อความที่ยลรดีอ่านจบก็ถึงกับอ้าปากค้าง เธอเร่งฝีเท้าไปให้ถึงห้องนอนและเปิดประตู พุ่งไปยังจุดนัดพบด้วยหัวใจเต้นรัว

“พี่กาล...!”

ร่างสูงยืนรอใต้เงาไม้ที่มองเห็นเพราะแสงรอบบ้าน พี่กาลสวมเสื้อกล้ามกับกางเกงยีนส์ขายาว บุคลิกที่มีให้เห็นจนชินตา ข้อความสั้น ๆ ส่งให้รอรับมันด้วยรอยยิ้ม

‘คิดถึง’ 

^_^

งุ้ย งุ้ย 

ฝากผลงานด้วยนะจ๊ะ

เรื่องนี้ใช้เวลาเขียนไม่นาน

แต่ความหวาน จัดเต็ม!!

สื่อรัก รัตติกาล

ลิงค์อีบุ๊ค

v
 https://bit.ly/2ZgOXHW

ขอบคุณที่สนับสนุน หนังสือเสียง ของ ชบาไพร
ลิงค์ผลงาน ทั้งหมด > https://bit.ly/3CuYI6S